Nieuws

Oikocredit Journey naar Peru

Oikocredit Journey naar Peru

Groepsfoto OikoJourney Peru 2024

Afgelopen mei organiseerde Oikocredit International een reis naar Peru speciaal voor een aantal van hun beleggers. Tijdens deze reis bezochten ze verschillende koffiecoöperaties en boerderijen. Oikocredit is in Peru vooral actief in de landbouwsector. Ze investeren daar voornamelijk in coöperaties die op hun beurt boeren helpen met het krijgen van een eerlijke prijs voor hun oogst, het verkrijgen van een keurmerk en ze helpen boeren met het verbeteren van hun landbouwpraktijken.

Vanuit Nederland ging belegger Teresa van Laak mee en vanuit België ging Jan van Reusel mee. Wij interviewden hen na afloop van hun reis en vroegen hen naar hun ervaringen en waarom ze beleggen in Oikocredit.

Groepsfoto OikoJourney Peru 2024

Waarom hebben jullie je opgegeven voor deze bijzondere reis?

Teresa: “Ik heb dat eigenlijk heel spontaan gedaan. Ik ontving een uitnodiging per e-mail en dat sprak me eigenlijk direct aan. Het leek me erg leuk om meer te weten te komen over de koffiesector en hoe het werk van Oikocredit er in de praktijk eruitziet.”

Jan: “Ik heb er ook over gelezen in de nieuwsbrief en zei tegen mijn vrouw dat dit wel iets voor ons was. Ik heb ons toen opgegeven en later kreeg ik dan het nieuws dat we mee mochten met de reis.”

Hadden jullie van tevoren verwachtingen voor deze reis?

Jan: “Wij hadden van tevoren een korte briefing gekregen over de inhoud van de reis. Daarin stond waar we naartoe zouden gaan en naar welke partners, maar daar kon ik me verder niet veel bij voorstellen. Ik was ook nog nooit in Zuid-Amerika geweest en had nog nooit een koffiestruik van dichtbij gezien.”

Teresa: “Ik ben er ook open ingegaan en had geen verwachtingen. Ik had me de reis wel zwaarder voorgesteld, maar dat viel gelukkig mee.”

Wat hebben jullie tijdens deze reis gezien? En wat heeft de meeste indruk op jullie gemaakt?

Jan: “We hebben tijdens de reis een eerste kijk gekregen in de koffiebranche in Peru. Niet al te gedetailleerd, maar wel iets waar je mee thuis kunt komen en waar je wat over kunt vertellen. Wat op mij veel indruk heeft gemaakt is een boerderij helemaal boven in de bergen. Vooral de reis ernaartoe was spannend, want door heftige regenval was een stuk van de rijbaan op een steile helling naar beneden weggevallen en daar moesten we langsheen. Maar daarboven in de bergen woonde een jong gezin. Ze verbouwden voornamelijk koffie, maar hadden ook cacao, diverse palmsoorten en andere struiken. De plantage lag op een steile helling van de berg en via een paadje naar beneden konden we daar komen en konden we de verschillende soorten struiken bekijken. Ik geloof dat ze een stuk of vijf verschillende soorten koffiestruiken hadden die door elkaar waren geplant. De boerderij was helemaal van hout en stond boven op de berg. Hun kleine kinderen speelden daar. Naast de boerderij lag een weide met allerlei klein vee. Bij de boerderij lieten ze zien hoe ze de bonen pelden met een speciale machine en daarna werden de bonen boven op zolder gedroogd.”

Oikojourney Peru 1 2024

Jan: “Wat me toen vooral ook is bijgebleven is hoe hartelijk deze mensen ons ontvingen. Ze waren echt trots om hun boerderij te laten zien. Het zijn hardwerkende mensen die hard moeten werken voor hun bedrijf en daar trots op zijn.”

Teresa: “Ik zat zelf in een andere groep, dus ben niet op die boerderij geweest, maar bij mij is de eerste dag misschien nog het meeste bijgebleven. Tijdens die eerste dag hebben we het hele proces kunnen zien. Hoe de bonen werden gepeld en gedroogd en daarna werden ze met een sorteermachine boon voor boon gekeurd. Nu hebben ze daar machines voor, maar vroeger deden ze dit met de hand. En aan het einde hadden we ook een koffieproeverij waar we de verschillende soorten konden proeven.”

Oikojourney Peru 2 2024

Wat hebben jullie geleerd over de koffiesector in Peru?

Jan: “Peru wordt over het algemeen niet gezien als een groot koffieland. Maar ik heb geleerd dat als je de koffiesector in Peru een toekomst wilt geven, dan moet je gaan focussen op kwaliteit. En dat werd ons vanaf begin af aan verteld. Brazilië en Colombia staan meer bekend als typische koffielanden, maar daar ligt de focus minder op kwaliteit.”

Welke rol speelt Oikocredit in de levens van de boeren in de koffiesector?

Teresa: “Dit kwam bij meerdere presentaties van verschillende partners naar voren. Oikocredit investeert voornamelijk in een coöperatie en die coöperatie ondersteunt op hun manier weer de boeren.”

Jan: “Naast Oikocredit zijn er ook andere instellingen die in een coöperatie investeren. Ook fondsen en instellingen bijvoorbeeld uit Noord-Amerika, dus Oikocredit was niet de enige investeerder.”

Teresa: “We hebben ook gevraagd hoe ze met Oikocredit in contact waren gekomen. Dat kwam omdat Oikocredit zich ook richt op landbouw en echt de dorpen ingaat. En dat doet niet iedereen.”

Welke impact heeft klimaatverandering op de levens van de boeren in Peru?

Jan: “Wat ik begreep van de boeren is dat de seizoenen langzaam aan het verdwijnen zijn. Er is niet echt meer onderscheid tussen de seizoenen. De regentijd is niet meer de regentijd en tijdens de regentijd kan er ook droogte voorkomen. Het weer is minder voorspelbaar geworden. Dat zagen we ook onderweg, dat door heftige regenval de wegen bijvoorbeeld beschadigd raken en zelfs wegspoelen.”

Teresa: “Tijdens de reis hoorden we ook dat het te warm wordt in de valleien en dat de boeren de koffieplantages beter kunnen verplaatsen naar boven in de bergen."

Jan: “Ja ze moeten eigenlijk uit de valleien weg, want de koffiestruiken die ze gebruiken om kwaliteitskoffie te produceren kunnen niet aarden in de valleien."

Waarom zijn jullie gaan beleggen in Oikocredit?

Teresa: “Ik ben rond 1990 begonnen met investeren in Oikocredit. Het mooie van Oikocredit is dat het niet draait om het maken van winst, maar om het investeren in mensen. Dat deze mensen meer mogelijkheden krijgen en de capaciteit krijgen om een beter leven op te bouwen. Via de kerk ben ik toen in contact gekomen met Oikocredit.”

Jan: “Ik ken Oikocredit nog niet zo lang. Eind jaren ’80 ben ik begonnen met een wereldwinkel. Deze bestaat nu niet meer, maar ik ben via deze weg in aanraking gekomen met een ander coöperatief fonds dat bezig is met sociale investeringen. En in 2018 heb ik toen in een alternatieve online krant gelezen over Oikocredit. Ik heb me toen eerst ingelezen en daarna heb ik besloten om te gaan investeren in Oikocredit en heb ik ook een algemene vergadering in Brussel bezocht. Ook omdat ik het belangrijk vind om te investeren in mensen.”

 

« Terug